Saheb Mohamadian mansoor

مروزه با گسترش بحران هاي اقليمي، زيست محيطي، انرژي و اقتصادي توجه به بازدهي پهنه هاي كشاورزي اهميت دوچنداني پيداكرده است. به همين منظور افزايش توليد در مواد غذايي، بايد در مزارعي صورت گيرد كه هم كنون تحت كشت هستند. اما اين افزايش توليد با چالش هايي روبه رو است و با توجه به اين چالش ها به نظر تغيير شكل يا تغيير ماهيت در كشاورزي و فعاليت هاي مرتبط با آن ضرورت دارد. اين موضوع در مورد مناطق روستايي و طبيعي شهر همدان و به خصوص منطقه سيمين نيز صدق مي كند. به نحوي كه نتايج مطالعات حاكي از مهاجرت اغلب ساكنان سكونت گاه هاي روستايي اين منطقه به شهر است. بنابراين به نظر مي رسد تغيير ماهيت ذكرشده در اين منطقه نيز ضرورت دارد. در راستاي همين موضوع طرح فرادست اين منطقه يعني طرح ساماندهي دامنه شمالي الوند نيز اين منطقه را براي انجام فعاليت هاي گردشگري پيشنهاد داده است. اما مسئله قابل بررسي اين است كه چه نوعي از گردشگري مي تواند به خوبي پتانسيل هاي منطقه موردمطالعه يعني منطقه سيمين را در راستاي رشد و توسعه در ابعاد مختلف، شكوفا كند و نتايج اين پژوهش به چه ميزان با پيشنهادهاي اسناد فرادست مطابقت دارد، موضوعي است كه قابل بررسي و تأمل است. به عبارت ديگر اين پژوهش به دنبال بررسي كردن اين موضوع است كه سياست هاي توسعه راهبردي منطقه سيمين به وسيله تركيب پتانسيل هاي اين منطقه با انواع فعاليت هاي گردشگري چگونه بروز مي كند. از جهت ديگر اين پژوهش در پي روشي براي دستيابي به بهينه ترين گزينه هاي گردشگري در پهنه هاي كشاورزي و محيط طبيعي اين منطقه از طريق همپوشاني نظرات ذي نفعان و ذي نفوذان (گردشگران، ساكنين، تصميم سازان، تصميم گيران) و سپس ادغام آن ها با داده هاي كمي، است. به همين منظور اين پژوهش به صورت تركيبي از داده هاي كيفي و كمي انجام شده است. جمع آوري داده هاي كيفي از طريق روش گرندد تئوري شامل مصاحبه عميق با جامعه آماري 40 نفر با نسبت برابر از چهار طيف تصميم سازان، تصميم گيران، ساكنان و گردشگران انجام شده و نتايج مصاحبه ها از طريق نرم افزار MAX Q DA كدگذاري شده اند. جمع آوري داده هاي كمي نيز از طريق همپوشاني 8 لايه توان اكولوژيك با استفاده از نرم افزار GIS انجام شده است. به منظور تركيب داده ها دو آزمون Independent-Sample T Test و Linear regression نرم افزار SPSS به كار رفته است. نتايج پژوهش
Thesis summary

دوره هخامنشي يكي از اعصار طلايي ايران است كه در آن فرهنگ، هنر و معماري به حد اعتلاي خود رسيد. از اين ميان معماري هخامنشي با استفاده از ميراث ساير نظام هاي معماري باستان به قالبي تركيبي و نوين دست يافت كه پيش از اين دوره هرگز مشاهده نشده بود. يكي از جوانب كمتر شناخته شده و بسيار حائز اهميت در معماري اين دوره نظام پيمون است كه از چهارچوب هاي تعيين كننده در معماري هر دوره به حساب مي آيد. تمركز اين پژوهش بر روي مطالعه روشمند نظام پيمون در معماري هخامنشي در تخت جمشيد است. روش تحقيق در اين پژوهش با استفاده از اسناد و نقشه هاي كتابخانه اي، مشاهده و ثبت ميداني و استفاده از خروجي هاي نرم افزارهايي چون متلب و اتوكد است. اين پژوهش در راستاي پاسخ به سؤالاتي هم چون: 1) بررسي اساس شكل گيري نظام پيمون هخامنشي، 2) ميزان ثبات و يا تغيير در استفاده از نظام پيمون، 3) ميزان تأثيرپذيري هخامنشيان از نظام هاي رايج پيمون، ايجاد شده است. نتايج حاصل از بررسي هاي انجام گرفته نشان مي دهد كه اساس نظام پيمون هخامنشي بر پايه پيمون خشتي و ابعاد استاندارد خشت 13×33×33 سانتي متري شكل گرفته است. همچنين اساس اين نظام در تخت جمشيد داراي ثبات بوده است. بعلاوه اين نظام تحت تأثير نظام پيمون خشتي رايج در بابل و متأثر از واحدهاي اندازه گيري طول در يونان شكل گرفته است.
Thesis summary